Ölmek İstiyorum Ama Tteokbokki de Yemek İstiyorum

Ölmek İstiyorum Ama Tteokbokki de Yemek İstiyorum – Baek Sehee

Konu:

Bir genç beyaz yakanın kronik depresyon ve anksiyete ile mücadelesini, psikiyatristiyle yaptığı seans kayıtları ve kendi notları üzerinden anlatan otobiyografik-terapötik bir kitap olarak kaleme alınmıştır. Kore iş/sosyal medya kültürünün baskısı altında öz-değer, sınır koyma, ilaç tedavisi ve bilişsel çarpıtmalarla başa çıkma süreçlerini gösterir; “tteokbokki” motifi de yazarın en sevdiği yemek tteokbokki olduğu için küçük hazlarla yaşamı sürdürme fikrini simgeler.

Ölmek İstiyorum ama Tteokbokki de Yemek İstiyorum Özeti

Kitabın yazarı, yani Baek Sehee, 30’lu yaşlarında beyaz yakalı bir ofis çalışanıdır ve senelerdir kronik depresyon tedavisi görmektedir. Kitapta psikiyatristiyle yaptığı görüşmelerini kayda alıyor ve kitap bu diyaloglar ve ardından bunlara yazdığı kişisel yorumlardan oluşuyor.

Bu diyaloglar, klinik diyalogla günlük anlatı arasında gidip gelen yazarı konuşmalar aracılığıyla tanıdığımız bir otobiyografik metin olarak ilerler. Yazar iş yerindeki performans baskısı, sosyal medyanın sürekli kıyaslama döngüsü, romantik ilişkilerde onaylanma ihtiyacı, aile içi beklentiler ve beden algısı gibi tetikleyicileri irdeleyerek “yaşamak” ve “zevk almak” (başlıkta sembolleşen tteokbokki gibi küçük hazlar) arasındaki çelişik dürtüyü çıplak biçimde sergiler;

Hekimle konuşmalarda antidepresan kullanımı, duyguları adlandırma, bilişsel çarpıtmaları (kişiselleştirme, felaketleştirme, ya hep ya hiç) yakalama, sınır koyma ve kendilik şefkati gibi araçlar net, kısa müdahalelerle özetlenir.

Yazar, içekapanık ve özgüvensiz bir insan olduğunu düşündüğünü,ve  bunun sebebi olabileceğini düşündüğü ailevi sebeplerden ve onun için önemli olan anneanne, teyze gibi aile fertlerinden de kısaca bahseder.

Kitap ve psikiyatrist ile konuşmalar, “mucizevi iyileşme” vaat etmez, iniş-çıkışlı bir iyileşme eğrisini (nüksler, küçük ilerlemeler, geri düşüşler) dürüstçe gösterir; hatta psikiyatristinin her şeyi çözebilecek bir çözüm ya da yöntem veremediği için özür dilediğinden bahseder. “…Fakat kuyuya düştüğünü anlamak için kendi etrafında dönmesi gereken biri gibi benim de daha iyi olma çabalarım bir sekizgen, onikigen, hatta belki bir gün daire şeklini alacak. Üst üste binen hatalarımın daha kuvvetli bir benlik bilinci sağlayacağını, gayet iyi olduğumu, madalyonun öbür yüzünü görebildiğimi söylüyorlar; madalyon biraz ağır, o kadar.”

K-iş kültüründeki performansçılık ile “sürekli mutlu görünme” normunun ruh sağlığı üzerindeki tahakkümünü eleştirir; yazar, başkalarının bakışından bağımsız bir öz-değer duygusuna, rutinlerin (yürüyüş, yazı, dost sohbeti), doz ayarlı ilaç desteğinin ve düzenli terapi seanslarının birleşik etkisine yaslanarak “yaşamayı sürdürme” kararını tekrar tekrar üretir; finalde çözüm tek bir büyük aydınlanma değil, küçük zevkleri suçluluk duymadan sahiplenmek, kırılganlığı kabul etmek ve gündelik sıradanlığı (tteokbokki yemek kadar basit bir eylemi) varoluşu dayanaklandıran bir pratik olarak benimsemektir.

Yazar son söz olarak bu kitabı yazma sebebini şu şekilde anlatıyor: “Bu yüzden bu kitap cevaplarla değil, bir dilekle bitiyor. Sevmek ve sevilmek istiyorum. Kendi canımı yakmayacağım bir yol bulmak istiyorum. İşlerin kötüden çok daha iyi olduğunu söyleyebileceğim bir hayat istiyorum. Başarısız olmaya devam etmek ve yeni, daha iyi yollar keşfetmek istiyorum. İçimdeki duygu gelgitini, hayatın ritmi olarak görüp onun keyfini çıkarmak istiyorum. Devasa karanlığın içinde yürüyüp uzun süre altında durabileceğim bir parça gün ışığını bulabilen türden biri olmak istiyorum.

Bir gün olacağım da…”

Ölmek İstiyorum ama Tteokbokki de Yemek İstiyorum – Kitap Açıklaması

Psikiyatrist: Evet, size nasıl yardımcı olabilirim?

Ben: Şey, sanırım biraz depresifim. Biraz daha detaya gireyim mi?

Bir yayınevinin sosyal medya yöneticiliğini başarıyla üstlenen Baek Sehee’nin hayatında her şey yolunda gitmektedir; ta ki depresyon nedeniyle psikiyatristle görüşmeye başlayana dek.

Baek devamlı bir üzüntü, kaygı ve kendinden şüphe duyma hâli içindeyken, çevresine karşı da son derece yargılayıcıdır. İşyerinde ve sosyal çevresinde duygularını gizlemekte ustadır; yaşam tarzının gerektirdiği sakinliği göstermek ise onun için çocuk oyuncağıdır. Ancak tüm bu çaba onu yorucu, bunaltıcı bir boşluğa sürükler ve derin ilişkiler kurmasını engeller. Bunun normal olamayacağını düşünür, hayat buysa eğer, bu normal olamaz.

Ama madem bu kadar umutsuz, o zaman en sevdiği yemeği; şöyle acılı, bol baharatlı bir tabak tteokbokki’yi nasıl sürekli isteyebilir?

Baek, 12 haftalık bir süreçte psikiyatristiyle olan diyaloglarını kaydederek, kendini istismar döngüsüne hapseden geribildirim mekanizmalarını, ani tepkilerini ve zararlı davranışlarını çözmeye başlar. Kısmen anı, kısmen kişisel gelişim kitabı olan Ölmek İstiyorum Ama Tteokbokki de Yemek İstiyorum, depresif ve zor zamanlarda elinizin altında bulundurmanız gereken bir rehber.

“Baştan sona dürüst ve özgün. Benzer depresyon ve anksiyete türlerinden mustarip gençlerde yankı uyandıracak samimi bir kendini keşfetme çabası.” –Library Journal

“Samimi… içten… Baek’in psikolojik rahatsızlıklar hakkındaki konuşmaları normalleştirme gayesi takdire şayan.”

–Publishers Weekly

“Baek, açıksözlülüğü ve mizahıyla okurlarını sarmalıyor.” –Booklist

(Tanıtım Bülteninden)