Semaver – Sait Faik Abasıyanık
| Tür: | Hikayeler |
| Yazar: | Sait Faik Abasıyanık |
| Yayınlanma Tarihi: | 1936 |
| Yayınevi: | İş Bankası Kültür Yayınları |
Karakterler
Ali: Hikayenin ana karakteridir.
Annesi: Ali’nin Annesidir. Vefat eder.
Arkadaşları: Ali’nin sürekli vakit geçirdiği kişilerdir.
Ustası: Ali’ye iş öğreten kişidir.
Konusu
Kitaba adını veren hikâye, İstanbul Halıcıoğlu’nda bir fabrikada çalışan Ali’nin annesiyle geçirdiği mutlu günlerini anlatıyor. Evlerindeki huzurun tek tanığı, onları hayata bağlayan adeta bir meta olan semaver olmuştur.
Semaver Özeti
Sait Faik’in ilk eseri Semaver, çocukluk, gençlik, İstanbul ve Fransa hikâyeleri olmak üzere üç gruba ayrılırlar. Kitapta yer alan öykülerin çoğu daha önce dönemin çeşitli dergilerinde yayımlanmış öykülerden oluşmaktadır.
Kitaptaki öyküler üç bölümde incelenebilir. Birinci bölümde yer alan hikâyelerde yazarın çocukluğunu geçirdiği Adapazarı ve çevresi anlatılır. Çevre tasvirinin yaygın olarak kullanıldığı bu öykülerde yazar, oynadığı kırları ve ormanları anlatmıştır. İpek Mendil, Babamın İkinci Evi, Kıskançlık, Demet, Orman ve Ev, Düğün Gecesi hikâyeleri bu bölümdeki hikâyelerdir.
İkinci bölümde ise daha çok İstanbul’da geçen ve yazarın bu şehirde yaşadıklarından yola çıkarak kaleme aldığı öyküler yer almaktadır. Örneğin Faik, Bir Sahilin Dört Öyküsü adlı eserinde denizde çalışan ve geçim mücadelesi veren insanlardan bahsetmiştir. Bu bölümde yer alan diğer öyküler ise yazarı ünlü yapan Stelyanos Hrisopulos Gemisi ve Şehri Unutan Adam ve Üçüncü Yer’dir. Kitaba adını veren Samaver’de bir fabrika işçisinin hayatı anlatılır. Bu hikâye, yazarın Grenoble’daki günlerinde gözlemlediği olaylara dayansa da, ikinci bölümde sayılabilir.
Kitabın son bölümünde ise Sait Faik’in Fransa’da geçirdiği günlere göndermeler yer alıyor. Bu hikâyeler Aşk Korkusu, Louvre’dan Çaldığım Heykel, Robenson, Yaşlı Öğrenci, Bir Kayık ve Bir Kadın hikâyeleridir.
Semaver’de Yer Alan Öyküler
- Semaver
- Stelyanos Hrisopulos Gemisi
- Meserret Oteli
- Bir Kıyının Dört Hikâyesi
- Babamın İkinci Evi
- İpek Mendil,
- Kıskançlık,
- Bohça
- Orman ve Ev
- Düğün Gecesi
- Şehri Unutan Adam
- Üçüncü Mevki
- Garson
- Bir Takım İnsanlar
- Benimle Beraber Seyahatten Dönenler
- Sevmek Korkusu
- Louvre’dan Çaldığım Heykel
- Robenson
- İhtiyar Tale
Kısa Bilgiler
- Eser, Sait Faik’in babasının maddi yardımıyla basılabilmiştir.
- Faik, bu kitabına ilk yazdığı öykü olan İpekli Mendil’i de aldı.
- Semaver ‘de, yazarın sonraki dönem kitaplarında rastlanan konuşma dilinin canlılığından yararlanma yok denecek kadar azdır.
Semaver – Kitap Açıklaması
“Sait Faik, Burgaz çalılıklarından çekti bir kızılcık dalı kopardı, kalem gibi yonttu, ucunu yaşama batırdı ve yazmaya koyuldu.
Türk hikâyeciliği Ömer Seyfettin’den sonra Memduh Şevket Esendal, Fahri Celalettin gibi ustaların sürdürdüğü bir türdü. Sabahattin Ali, Refik Halit’in memleket hikâyeciliğine diyalektik bir görüş katmış ve bu yeniliği ile 1940’ların tek ismi olmuştu. Sait Faik ise onların yapmadığı bir şeyi yaptı. Bir konuyu değil, yaşamın bir parçasını işliyordu. Bir tez savunmuyor, bir yaşantıyı yansıtıyordu. İnsan sevgisi dolu, doğa sevgisi dolu bir yüreği vardı. Neye baksa bu sevgi ile ısınıyor, ışıklanıyordu. Biz ancak o el attıktan sonradır ki, en önemsiz görünen insanların ve şeylerin zevkine eriştik.”
Haldun Taner, Ölürse Ten Ölür Canlar Ölesi Değil, 1983.
