Yılkı Atı – Abbas Sayar
| Tür: | Roman |
| Yazar: | Abbas Sayar |
| Yayınlanma Tarihi: | 2015 |
| Yayınevi: | Ötüken Neşriyat |
Karakterler
İbrahim: Köylü bir çiftçidir.
Mustafa: İbrahim’in büyük oğludur.
Hasan: İbrahim’in küçük oğludur.
Dorukısrak: Orta yaşlı bir attır.
Kaşifinoğlu: Dorukısrak’ı alıp dağlara salan biridir.
Çilkır: Dorukısrak’ın arkadaşıdır.
Demirkır, Aygır: insanlar gibi hisseden, düşünen yılkı atlarıdır.
Konusu
Roman, Gençliğinde sahibine çok yardımı dokunan Dorukısrak isimli atın aradan yıllar geçtikten sonra sahibi tarafından doğaya terkedilmesi ve acımasız doğa koşullarında hayatta kalma mücadelesi anlatılır.
Yılkı Atı Özeti
İbrahim, Anadolu’nun fakir köylerinden birinde tarlasıyla uğraşmaktadır. Bir gün zengin olma hayalleriyle uğraşırken, yaklaşan kış için endişelenerek önlem almaya çalışır. İbrahim ayrıca at ve tay yetiştirir. Dorukısrak denilen atın bırakılması gerektiğini düşünür.
Büyük oğlu Mustafa’ya haber verir. Mustafa, kardeşi Hasan ile birlikte Dorukısrak’ı çiftlikten çıkarmak ister. Dorukısrak’ın tayı gitmek istemez. Kardeşler gündüzleri onu taşlar. Babaya işkence ediyorlar. İbrahim faydasız olduğunu düşündüğü için vazgeçer.
Dorukısrak geceleri köye iner, tayı sever, gündüzleri Mustafa ve Hasan’ı taşlamaktan kaçınır. Dorukisrak uzaklara gitmek zorunda kalır. Dağlarda yeni atları tanır. Dostluklar kurar. Farklı gruplara katılır. Köylü, Dorukısrak’a acır. İbrahim de pişman olur ve atını arar.
Dorukısrak bazı köylüler tarafından bakılır, beslenir ve sıcak tutulur. Yavrusunu özlüyor. Tek derdi tayına kavuşmaktır. Bu sırada arkadaş grubundan bazı at arkadaşlarının öldüğü haberini alır. Dağlar sert, çetin ve kış geliyor.
İbrahim atını ararken Dorukısrak ortaya çıkar. İbrahim onu tayı ile buluşturur. İbrahim pişmanlıkla atlara bakar. Ancak Dorukısrak ve tay kaçar. İbrahim’i istemezler. Yeni bir hayata başlarlar, çok mutlu olmak isterler. Sonunda mutluluğu bulurlar ve diğer atlarla birlikte ovalarda yaşamaya devam ederler.
Yılkı Atı – Kitap Açıklaması
1971 TRT Roman Başarı Ödülü sahibidir. “Güçlü, hırslı bir at kişnemesi ovanın dört bir yönüne dağıldı. Dağınık düzen otlayan sekiz on at başlarını kaldırdılar ve kulaklarını diktiler. (…)
İçlerinde güçlü kuvvetlileri vardı. Kimi kahra uğramış zavallı, kimi yılkının alışığı…”
Hesaptan düşülmüş, defterden silinmiş Doru Kısrak’ın yılkıya bırakılma öyküsüdür. Kışın dağda, belde başının çaresine bakacak, çıplak tabiatla savaşacak, ömrü olur da bahara yılkıdan sağ dönerse, o zaman ona bir iş düşünülecektir. Halk dilinin zengin kelime ve deyimleriyle işlenerek, şiirsel bir anlatımla ölümsüzleştirilmiştir.
(Tanıtım Bülteninden)
