Orhan Kemal Sözleri
Mal, mülk, para, emlak… İstikbalimizin garantisi değil yavrum! Öyle bir dünyada yaşıyoruz ki, milyonerlerin bile geleceği garanti altında değil.
Ben gidiyorum, dedi. Koyarlar yerime belki de seni. Olma kula kul; öpme el ayak, kirlenmesin ağzın. Ya ver canını insan için, ya da etme kalabalık dünyamıza!
Gene de büyüklük taslamam ben olsam. Neden? Çünkü büyüklük Allah’a mahsus. İstediğin kadar büyük ol, geldiğin yer toprak, gideceğin yer gene toprak.
Yarım kilo kuru fasulye, iki yüz elli gram etle fokur fokur kaynamış kocaman bir kuru fasulye tenceresinin başında milyonerlerin çokluk bulamayacakları neşeli saatleri bulmak az mutluluk mu?
Yoktur hiçbir Türk’ün ihtiyarı, genci! Bu millet gider harbe düğüne gider gibi! Var mı itirazın?
Bana bak Hadi, biliyor musun elime şöyle biraz para geçse, kira, tencere derdi olmasa, bir de çocuklar okuyup kendilerini kurtarsalar, ilk işim bütün yazdıklarımı yeniden yazmak olacak.
Esas mesleğim hiçbir titri (unvanı) olmayan, sekizinci planda kalmış işler. Küçük adamların ömürlerini törpüleyen ıvır zıvır işler. Ekseri bu ıvır zıvır işler peşinde koşmak, filimci, sinemacı kovalamak. Beyoğlu’nun ara sokaklarından Cağaloğlu yokuşuna taban tepmek.
Yıllardır iş ararım. Bulamadım. Bundan sonra da bulacağımı sanmam. Ama dilenecek değilim tabii. Bütün iş mademki kalemimle çalışmak zorundayım, velinimetime sımsıkı sarılmakta. Her şeye rağmen ekmeği oradan çıkarmaktan başka çare yok.
Orhan Kemal Alıntıları
Eskici ve Oğulları
İstediğin kadar büyük ol, geldiğin yer toprak, gideceğin yer gene toprak.
Dünya kötüye kesmiş, insanlara güvenilmiyor. Kime canım desen canın çıksın diyor.
Sadece oruç tutmakla, namaz kılmakla Müslümanlık olur mu?
İstediğin kadar büyük ol, geldiğin yer toprak, gideceğin yer gene toprak.
Bozuldu ağa bozuldu, dünya kökünden bozuldu. Üstüne bastığım toprak ayaklarımın altından kayıyor sanki. Bugün dünü arıyoruz, yarın da bugünü arayacağımızdan şüphen olmasın.
Hanımın Çiftliği
Namustan dem vurup atıp tutanlara kulak asma. Evlerinin duvarları dile gelse de söylese!
Haklısın insanın mal olmaması lazım ama oluyor işte. Ve sen bunu ancak şimdi, yani bıçak kemiğe dayanınca düşünebildin. İğne etine saplanınca…
“Komünizme karşı baraj” olsun diye göz yumulan bu güç, demek günün birinde iyice dal budak salacak, sonrada önüne geçilemez bir hal alacaktı.
İnsanlardan çok önce var olan bu topraklara dedesi, belki de dedesinin dedesi tırnaklarını geçirmişti ilkin. Kim ne zaman geçirirse geçirsin, bu topraklar onundu. Devlet, sık değişen hükümetlerse, o ve onun gibilerin topraklarına bekçilik, jandarmalık etmekten başka görevi olmayan şeylerdi.
72.Koğuş
Sessizliği seviyordu o. Sessizliği, yalnızlığı. Dalgasına taş atılmamalıydı.
Hepiniz numaracısınız, hanginiz değilsiniz ki?
Bereketli Topraklar Üzerinde
Olma kula kul, öpme el ayak, kirlenmesin ağzın. Ya ver canını insan için ya da etme kalabalık dünyamıza!
Ekmek Kavgası
Hükümet İş Kanunu yapar, günde sekiz saat mesai kabul eder, siz fakir fukarayı on sekiz saat çalıştırırsınız. Bu mu namusunuz?
Öyle bir sevgilim olsun istiyorum ki, ne demek istediğimi bakışlarımdan anlasın. Sözle değil, gözlerimizin bakışıyla anlaşalım. Sonra küçücük bir evimiz, çok değil, iki oda bir salonlu.
Orhan Kemal’in Hayatı ve Eserlerine Bakmanızı Öneririz.
Sayfamızda Orhan Kemal’in Hayatı ve Eserleri yer alır.
