Nikolay Ostrovski Sözleri
Yeryüzünde gerçek adaleti kuracak insanlar olmalı.
Simsiyah gece bastırınca, insanı ezmek daha kolay olur. Çakal bile geceyi sever, oysaki çakal nasılsa ölmeye mahkûm olanlara saldırır.
Ölüm herkesin yazgısı şüphesiz ama ne olursa olsun gençlere göre değil.
Annesi, yoksullar ve sefiller için mutlu bir hayattan başka bir şey istemeyen bu adamı anlatırken, ağlamıştı çocuk.
İnsanların yeryüzünde ne yaptıklarını soruyorum kendime. Her yerde yalnızca haksızlıklar…
Ufak taşra kentinde kasırga gibi yayıldı şaşırtıcı haber: “Çarı devirdiler!”
Yeryüzünde gerçek adaleti kuracak insanlar olmalı. Ve şimdi bu insanların var olduklarına inanıyorum.
Tutkunun sevincini de tatmıştı o, kaybedişin dehşetini de.
Bu zavallı yavrucağa bir çift bot, bir elbise bile yaptıramadıktan sonra bizimkine de hayat mı denir!
İstersen yüz yıl yaşa ve durmadan oku, gene de öğreneceğin çok şey kalıyor…
Tedbirin, bilgeliğin kardeşi olduğunu da sakın çıkarmayın aklınızdan.
Toprak köylülerin, fabrikalar işçilerin, efendiler darağacına, papazlar işkence çarkına…
Tartışmaya gerek yok, eve bir felaket gelmişse kavga etmekle onu azaltamayız.
Şu hayata bak, nasıl da yanardöner bir hal alıyor bazen ya zifiri karanlık, ya da yine güneş gülüyor.
Haddinden fazla telaş ve acı getiriyordu aşk, onunla uğraşmanın sırası mıydı şimdi?
İnsanların yeryüzünde ne yaptıklarını soruyorum kendime. Her yerde yalnızca haksızlıklar…
Bugün böyle işte. Boynundan asıyorlar, teşekkür ediyorsun. Bunun adı da hayat!
Ölüm herkesin yazgısı şüphesiz ama ne olursa olsun gençlere göre değil.
Sefalet içinde doğanlar ve doğuşları bugüne kadar bir köleliğin başlangıcı olanlar daha güzel bir hayat sürsün diye, kahramanca, gözlerini kırpmadan ölmüşlerdi.
Öyle anlar oluyor ki, ruhunun sıkıntı ile dolu olduğunu hissediyor insan, o zaman da biriyle konuşmaya gerek duyuluyor.
Umutsuz kelimeler çakılıyordu sanki bir çekiçle beynine, bütün zalimliklerini hakiki oluşlarından alan kelimeler…
Yatıyordu daracık sokaklarda, çıkmazlarda, artık her şeye kayıtsız kramp içinde kolları.. İşkenceye uğratılmış genç kızların körpecik vücutları.
Şu hayata bak, nasıl da yanardöner bir hal alıyor bazen; bir anda zifiri karanlık, bir an sonra yine güneş gülüyor.
İşte sana elimi uzatıyorum. Bana güvenmelisin. Sana gerekli olan her şeyim var. Bana gerekenin de sende olduğunu biliyorum.
Kavga kötü bir şey sayılmaz yavrum. Hatta zaman zaman dövüşmek insana faydalıdır da. Yalnız, kime karşı ve niçin dövüştüğünü bilmek şartıyla.
Nikolay Ostrovski Alıntıları
Bu Hesapta Yoktu
Kötüler günahkâr, iyilerse aptal yerine konuyor.
Bu ülkenin gidişini hiç beğenmiyorum. Bizi boynumuzdan tutmuş bir yerlere sürüklüyorlar. Ama bu nasıl iştir? Bu ne gidiştir? Sonumuz neye varacak? Bunu ne biz biliyoruz, ne de başımızdakiler.
Ve Çeliğe Su Verildi
Karnı tok sırtı peklerle aç insanlar aynı türküyü dinlemez.
Birbirine kardeşçe bağlı, atılgan bir sınıf gerekli bize
Bu düzensizlik ve laubaliliğe kesinlikle karşı çıkmalıyız.
İstersen yüz yıl yaşa ve durmadan oku, gene de öğreneceğin çok şey kalıyor…
İstediğin kadar çırpın dövüş, tek başına kaldıkça değiştiremezsin hayatı.
Çakal bile geceyi sever, oysaki çakal nasılsa ölmeye mahkûm olanlara saldırır yalnızca.
Garda yeni yeni insanlar belirdi. Çoğu siper erleriydi bunların, adları bir tuhaftı, Bolşevikler!
Ufak taşra kentinde kasırga gibi yayıldı şaşırtıcı haber: “Çarı devirdiler!”
Çelik Böyle Sertleşti
Aldırma, daha beteri de olur bazen.
Fırtına Çocukları
İnsan anlatmak istediği şeyleri anlatmamalı her zaman.
Nikolay Ostrovski’nin Hayatı ve Eserlerine Bakmanızı Öneririz.
Sayfamızda Nikolay Ostrovski’nin hayatı ve eserleri yer alır.
