Charlotte Bronte Sözleri
Dayanıklılığa, kararlılığa, çalışkanlığa, zekâya sonsuz saygım vardır; çünkü insanı büyük başarılara, yükseklere götüren yol bu özelliklerdir.
Adetli vermeliyiz; öyle ki, bize vuran kişi bunu bir daha yapmaması gerektiğini öğrensin.
Öğrencilerinin gösterdiği gelişmenin takdir edilmesi öğretmenlerinin en gıpta ettikleri ödüldür.
Cahil kişilerin ruhu gübrelenmemiş, sürülmemiş topraklar gibi katıdır. Önyargılar bu ruhlara, kaya diplerinde biten otlar gibi sımsıkı yapışır, inatla büyürler.
Gözle görünmez bir zincir kopmuştu sanki çırpınmalarımın sonucu olarak ummadığım bir özgürlüğe kavuşmuştum.
Bir kadın, geleneklerin kendisi için yeterli saydığı şeylerden daha fazlasını yapmak, öğrenmek isterse onu kınamak, alaya almak düşüncesizliktir.
Bir insanın doğasının aksine davranmaya çalışması, isteklerini kontrol etmesi çok zordur.
Artık etten kemikten bir insan değildim, mermer bir heykel olmuştum. Gözlerim soğuk, parlak birer taşa dönüşmüştü.
Ömrümde ilk defa öç almanın tadını duyuyordum. Bu, ilk içildiği zaman kanı kaynatıp başı döndüren kokulu bir şaraba benziyordu.
Bana defalarca, aşk için değil çalışmak için dünyaya geldiğimi söyledi. Bunlar doğru ama ben eğer aşk için yaratılmamışsam evlenmek için de yaratılmamışımdır. Beni yalnızca yararlı bir alet gibi gören bir adamın karısı olmak garip değil mi?
İnsan mükemmel doğar ama kendini kusurlu hale getirir. En parlak yıldızların üzerinde bile leke vardır. Hatasız kul olmaz. Katı kalpli insanlar kim olurlarsa olsunlar, yıldızların parlaklığını ve yaratıcısını görmezler. Fakat onun üzerindeki ufak tefek lekeleri görürler.
Kuş değilim ben. Kafesim de yok. Bağımsız, irade sahibi, özgür bir insanım…
Biraz düşündüm. Eğer fukaralık büyükler için korkunçsa çocuklar için felaket sayılırdı. Çocuklar fakir fakat çalışkan ve hürmete layık insanların da bulunabileceğini tahmin edemezler. Fakirlik onların indinde; az yiyecek, eski püskü elbiseler, kaba hareketler ve kötü adetlerden ibarettir. Fakirlik bence alçalmak demekti.
Ayın çevresinde titreşen yıldızlara gelince, benim yüreğim de titriyordu onlarla birlikte.
Sessizlik, sinirleri sakinleştirir.
Okumaya çalıştım ama okuduğumdan hiçbir şey anlayamıyordum ki! Her zaman severek okuduğum sayfalarla gözlerimin arasına şimdi düşüncelerim giriyordu.
Ben bir kuş değilim ve hiçbir ağ beni kapana kıstıramaz: Ben kendi bağımsız iradesine sahip, özgür bir bireyim!
Yoksulum, kimsesiz, ufak tefek, gösterişsizim diye duygusuz, ruhsuz muyum sanıyorsunuz?
Çok zaman onun yanında, diken değil de gül olmak geliyordu içimden.
Düşmanlık besleyemeyecek ya da kötülüklerin kaydını tutamayacak kadar kısa geliyor bana bu hayat.
İçlerinde gizli bir aşkın büyümesine izin vermek tüm kadınların ortak çılgınlığıdır. Eğer bu aşk karşılık bulamazsa, can bulduğu hayatı yiyip bitirir. Yok, eğer karşılık bulursa, aldatıcı bir ümitle, çıkışı olmayan vahşi bataklıklara sürükler insanı.
Her ışıldayan, altın değildir.
Charlotte Bronte Alıntıları
Jane Eyre
Cahil kişilerin ruhu gübrelenmemiş, sürülmemiş topraklar gibi katıdır. Ön yargılar bu ruhlara, kaya diplerinde biten otlar gibi sımsıkı yapışır, inatla büyürler.
Beklediğim bir şey yok. Geceler gündüzden, gündüzler geceden farksız.
Gönlünün toprağında kendiliğinden bitmiş hiçbir çiçek açmıyor, hiçbir dal zorlamadan meyve vermiyordu.
Öyleyse üzüntüye neden kaptıralım kendimizi, mademki ömür kısa, ölüm de mutluluğa giden bir yoldur.
Kuş değilim ben. Kafesim de yok. Bağımsız, irade sahibi, özgür bir insanım, şu anda da irademi sizden ayrılmak üzere kullanıyorum.
Başkaları da beni sevmezse ben ölmeyi yaşamaya yeğ tutarım. Sevilmemek… Yapayalnızlık… Bunlara dayanamam artık.
Akılsız salt duygu gerçi pek lezzetsiz bir şerbete benzer ama duygunun yumuşatamadığı salt akıl da insanın boğazından geçmeyecek kadar acı, kekre bir ağudur.
Bütün dünya senden nefret edip seni kötü diye tanısa bile senin kendi vicdanın rahat, suçsuz olduğu sürece hiç arkadaşsız kalmazsın.
Yürekten gelen tek bir sözcükle de insan birçok söz söylemiş kadar dostluk belirtebilir.
Sinirlerim o kadar yıpranmıştı ki hiçbir huzurun sakinleştiremeyeceği, hiçbir zevkin heyecanlandıramayacağı bir haldeydim.
Ne istiyorum? Yeni bir yerde, yeni kimseler arasında, değişik koşullar altında yeni bir görev!
Etrafındaki insanlar tarafından sevilmek, varlığınla onları mutlu etmek ne güzeldi!
Nefretten üstün olan şey şiddet değildir. Yaraları her zaman intikam iyileştirmez.
Hiç istememiştim onu sevmeyi, yüreğimdeki aşk tohumlarını görür görmez söküp atmak için çok çalıştım…
Filozofların bile yanlış düşündüğü, dindarların bile kötülük yaptığı da görülmüştür.
Kimi insanlar karakter incelemesini, karşılarındaki insanın, eşyanın can alıcı yönlerini görüp anlatmasını hiç bilmezler.
Ama en büyük yıkıntım sözle anlatılmaz bir ruh perişanlığıydı. Gözlerimden durup durup sessiz yaşlar boşanmasına yol açan bir çöküntü.
Nefretin olduğu bir yerde koca bir öküzü yemektense, sevginin olduğu yerde ot yemek daha hoştur.
Charlotte Bronte’nin Hayatı ve Eserlerine Bakmanızı Öneririz.
Sayfamızda Charlotte Bronte’nin hayatı ve eserleri yer alır.
