Necati Cumalı Sözleri
Anlamak istersen beni ağaçlarla iyi geçin.
Neredeysen uzat ellerini basım dönüyor.
Ay büyürken uyuyamıyorum! Silip alıyor gözümden uykuyu…
Bilirim yalnızlık üşütür insanı, Kalp daima sevecek birini arar.
Erken ya da geç, bir gün öleceği değil, nasıl yaşadığıdır önemli olan kişinin.
Hiçbir dil, bu yılgın, bu kaçak güneş kadar yansıtamazdı onların üzgünlüğünü.
Söz ola kese savaşı, Söz ola kestire başı
Ne ben kötü bir insanım, ne de sen. Kötü olan yıllar” dedi. “Aramızdaki yıllar!
Ne çare, sen gittin, ben âşık değilim artık.
Sadece tuhaf bir hüzün kalmış içimde İnsanı insan yapan duyguların ilkidir aşk.
Bir kişiyi seven, bütün insanları sever.
Gözümde uyku, yüreğimde rahat bırakmadın.
Bana yar olmazsan sen de bu dünyada yarsız kal.
Bir erguvanlar vardı Pembe mi desem deli mi desem Bu ümit olmasa içimde Buralarda bir gün beklemem.
Ölüm! Eninde sonunda gelecek olan ölüm!
Yanlış doğru yaşanmış yaşamları denkleştirecek, eşit kılacak o ölüm!
Kaç günümüz varsa şunun şurasında O kadar güneşimiz var Her günlük hakkımızdır mutluluk Anla Dün bugün eksilen güneşler Ödenmez yarınla.
Çok üzgündü. Yine de o yalancı umut, yüreğinin uzak bir köşesinde, kabuğunu çatlatıp çıkan küçük bir böcek gibi kıpırdıyordu hafiften hafiften.
Her yeni gelen günü yeni bir ümitle beklemeli. Her yeni gün yeni havalarla gelir. Gece, yağan yağmurla uyursun sabah bir de bakarsın odan güneşli.
Necati Cumalı Alıntıları
Zeliş
Gönlünün dediğinden başka söze uyma.
İnsan önce üzülmeli ki, sonra sevinsin. Sevincinin kıymetini daha çok anlasın.
İnsanın kısmeti bilinmez ki? Bugün istemem dersin, yarın koşa koşa varırsın.
Fakirdi! Bir kuruşu yoktu! Askerliğini yapmamıştı! Nişan düşünmez, düğün yapamazdı! Ama âşıktı işte!
Makedonya 1900
En iyisi unutalım birbirimizi…
Sussuz Yaz
Yatağına uzandığı sırada yıldızlar solmaya başlamışlardı.
Necati Cumalı’nın Hayatı ve Eserlerine Bakmanızı Öneririz.
Sayfamızda Necati Cumalı’nin hayatı ve eserleri yer alır.
