Hakan Günday Sözleri
Ben hep mutsuz oldum. Ama seninle hayatımın değişeceğini sandım. Ama sen de herkes kadar kötüsün.
İnsanları ve onlarla kurduğun iletişimi gözünde büyütmekle hata yapıyorsun.
Kimseye bir şey anlatmak zorunda değilsin.
Kendimi defalarca buldum, defalarca kaybettim. Gerçek adımı hatırlamıyorum.
Ben hep mutsuz oldum. Ama seninle hayatımın değişeceğini sandım. Ama sen de herkes kadar kötüsün.
Tanımak, birkaç cümle de olsa konuşmak. Neler düşündüğünü öğrenmek. Sesini duymak. Hangi kitapları okuduğunu sormak.
Artık istediğiniz kadar ihanet edebilirsiniz. Sizi görmüyor ve duymuyorum. Umurumda değilsiniz!
Oysa unutmak istiyordu. Unutmanın en kolay yolunu da anlatmak sanıyordu.
Olgunlaşma, kimseye ve hiçbir şeye güvenmemeyi öğrenmektir.
İnsan insanı görebilse dünya bambaşka bir yer olacaktı! Çünkü insanın doğasında gördüğüne inanmak vardı!
Çok az insan hayal ettiğini yaşar. Çok azı da söylediklerini yapar.
Ben ölüyüm! Bunu anlayabiliyor musun? Ölü! Sadece daha gömülmedim, o kadar!
Dertlerinizi başkalarına anlatmayın. Çoğunun umurunda olmaz, geri kalanı ise memnun olur.
Ne bir nehir ne bir ova ne de bir dağ… Ne bir ağaç ne bir bulut! Hiçbir şey insana deniz kadar özgürlük fikri vermez. Hatta özgürlüğün kendisi bile!
Hiç kimseye çarpmadan yürümeye çalışmaktansa, kollarımı açıp herkesi devirmeyi seçtim.
Kayra yazsaydı bu şarkıyı, şöyle söylerdi: “Ne olursa olsun, ölmeye mecbursun!” Ve ben ona yanıt verirdim: “Ölmeye hepimiz mecburuz! Kolaysa yaşamaya mecbur ol!
Yaşarken ölmeyi, ölerek yaşamayı sadece uykusuzlar bilir. Gözlerinin altında biriken her küçük torba gördükleri hayallerle doludur.
Çünkü insan kendi hayatının içinde kaybolmuşken nadiren dikkat eder sabah kaç dilim ekmek yediğine.
Hakan Günday Alıntıları
Azil
Beni benden başka kimse kurtarmayacak…
Kim dayanabilir ki çocuklarının ölüm acısına?
Çünkü düşünmekten öleceğini biliyordu. Ancak buna kimse engel olamayacaktı.
Kinyas ve Kayra
Terk ettim okulu. Belki hâlâ bir yerlerde kayıtlarım duruyordur ve yoklama kâğıtlarına “yok” yazılıyorumdur. Ve belki de benim için söylenecek en yerinde kelimedir. Ben yokum!
Seni anlıyorum!” demek büyük bir yalandır. Kocaman bir yalan. Kimse kimseyi anlayamaz ve tanıyamaz dünyada…
Sorarlarsa, “Ne iş yaptın bu dünyada?” diye, rahatça verebilirim yanıtını: “Yalnız kaldım. Kalabildim! Altı milyarın arasına doğdum. Ve hiçbirine çarpmadan geçtim aralarından…
Belki de varlıklarından şüphe ettiğim bütün duygular içimde ama onları uyandıracak olanlar ortada yok.
Ziyan
Bir ölü gibiydim. O kadar ölüydüm ki ölümden korkmuyordum.
Söyleyeyim: Olgunlaşma, kimseye ve hiçbir şeye güvenmemeyi öğrenmektir.
Normalde böyle değilimdir. Ama hayatımın normal bir döneminden geçtiğim de söylenemezdi.
Az
Ve herkes görünene aldanmaya hazırdı. Çünkü görünene aldanmak, hayatı dayanılır kılmanın ilk şartıydı.
Bazı insanlar böyledir, diğerlerine göre çok daha kırılgan olurlar…
Zargana
Tek bir kurşun! Dünyanın en ağır sorunlarını çözer. Sadece düşünenler deler kafatasını.İnsanlar sadece sevdiklerini kaybedince üzülmezler. Adil olmayan her ölüme üzülürler. İntihar adil değildir.
Hakan Günday’ın Hayatı ve Eserlerine Bakmanızı Öneririz.
Sayfamızda Hakan Günday’ın hayatı ve eserleri yer alır.
