Emile Zola Sözleri
Hey, biraz daha yavaş okuyun!
İnsan güçlü olmadığı zaman akıllı olmak zorundadır.
Tanrı biliyor ya, kimseden bir alıp veremediğim yok, ama zaman zaman bunca haksızlığa dayamıyorum.
Yoksulların, zenginler uğruna birbirlerini öldürmeleri ne iğrenç bir şeydi!
Maden ocağı maden işçisinin olmalıdır, tıpkı denizin balıkçının, toprağın da çiftçinin malı oluşu gibi… Anlıyor musunuz!
Hiçbir şey bitmedi, her şeyin başlaması için biraz mutluluk gerek.
İnsan haklı olduğu zaman haksız gibi görünmektense, ölümü göze almalıydı.
Ve onlar bu köstebek yuvasında, toprağın yüzlerce metre altında, ciğerleri havasızlıktan yanıp tutuşa tutuşa durmadan kazma sallıyorlardı.
Ve kazanları sönmüş makinenin çevresinde, kömür kusmaktan yorulmuş kuyunun başında yeni bir yaratış başlıyor, özgür sevişme, içgüdünün kamçısı altında, daha kadın olmamış bu kızların karnını şişiriyordu.
Pırlantadan alınmayan vergi, Kitaptan alınıyordu; çünkü pırlanta alandan değil, kitap okuyanlardan korkuluyordu.
Ama dur sen, bu iş böyle gitmez, her zaman papaz pilav yemezdi: Günün birinde talih yoksullara da gülecekti elbet.
Asla bitmiş bir şey yok, her şeyin yeniden başlaması için bir parça mutluluk yeter.
Kentleri ateşe verin, insanları kırıp geçirin, her şeyi kökünden kazıyın, bu çürümüş dünyadan hiçbir şey geriye kalmadığı zaman yerine daha iyisi biter belki.
Seçildikten sonra gidip göbeğini şişiren, yoksulları eski papucundan bile az düşünen ensesi kalınlara oy vermek kimsenin karnını doyurmuyordu.
Emile Zola Alıntıları
Hayvanlaşan İnsan
Ah, dünyanın dört bir yanından gelen, neyi ezip geçtiğini bilmeyen ve buna aldırmayan, cehennemin dibine gitmeye çok hevesli şu bitmez tükenmez insan seli!
Meyhane
Yorgun ve halsiz görünmek zengin insanlara özgüdür. Fakir insanların yatakta geçirecek zamanları yoktur.
Herkes elbet buradan geçer, itişip kakışmak fayda etmez, herkese yer vardır. Acele etmek de salaklık olur, zira acele ettikçe geç kalınır.
Bir idealim daha var elbet, o da dayak yememek, günün birinde bir erkekle birlikte olursam, dayak yemeye tahammül edemem.
Boş versenize, gün gelir insan göçüp gittiğine sevinir.
İnsan zengin olmayınca kaybedecek zamanı da olmazdı.
Vahş*ler gibi yaşamak istemiyorsak, affetmesini bilmeliyiz.
Kötü toplum insanın başını ezer, hele bir kadını yok ederdi.
Gerçek
Gerçeği yerin altına gömseniz bile o bir gün büyüyerek patlayacak ve her şeyi yok edecektir.
Cahillik ve saçmalık varlık içinde yüzerken, akıl ve bilgi can çekişiyordu.
Therese Raquin
Kitap okumak önünde daha önce bilmediği hayali ufuklar açtı; daha önce yalnızca kanıyla, teniyle sevmiş, şimdiyse beyniyle sevmeye başlamıştı.
Sen beni, benim seni sevdiğim kadar sevemezsin.
Bir Aşk Sayfası
Ah sizi sevememek için insan çok kötü kalpli olmalı. Siz sevmeyen var mıdır acaba?
Bırakın yaşayayım peder dedi, İçimi kıpırdatan da gecenin bu güzelliği işte… Yanılıyorsunuz, bu saatten sonra bana teselli fayda etmez çünkü beni anlamıyorsunuz ki.
Kalp onundu, sevgi onundu; o halde istedi istediğini yapamaz mıydı?
Aman Tanrım! İnsan artık sevilmeyince ne kadar öksürüyordu, ne kadar üşüyordu.
Emile Zola’nın Hayatı ve Eserlerine Bakmanızı Öneririz.
Sayfamızda Emile Zola’nın Hayatı ve Eserleri yer alır.
