Zen ve Motosiklet Bakım Sanatı – Değerlerin Sorgulanması – Robert M. Pirsig
| Tür: | Roman |
| Yazar: | Robert M. Pirsig |
| Yayınlanma Tarihi: | 2016 |
| Yayınevi: | Ayrıntı Yayınları |
Karakterler
Anlatıcı (Baba): Baba, içsel bir yolculuğa çıkar ve kendi düşünce dünyasının derinliklerine iner. Duyarlı, düşünceli ve analitik bir karakterdir. İçsel çatışmalarıyla yüzleşirken ve eski kişiliği olan Phaedrus’u hatırlarken, felsefi sorulara ve kavramlara derinlemesine dalma eğilimindedir.
Phaedrus: Baba karakterinin eski kişiliği olan Phaedrus, felsefi bir arayış içindedir. Batı ve Doğu felsefesi arasındaki dengeyi arar ve “kalite” kavramını inceler. Düşünceli, araştırmacı ve sorgulayıcı bir karakterdir. Kendi felsefi yollarını çizmeye çalışırken, içsel bir çatışma yaşar.
Baba-Oğul İlişkisi: Kitapta baba ile oğul arasındaki ilişki önemli bir rol oynar. Baba, oğluna yaşamın anlamını ve önemli felsefi kavramları öğretmeye çalışırken, aynı zamanda kendi içsel keşiflerini yapar. Oğul, babasının deneyimlerinden ve bilgilerinden etkilenir ve onunla birlikte yolculuk ederken, babasının öğretilerini ve yaşadığı dönüşümü gözlemleyerek büyür.
Konusu
Kitap, bir baba ile oğlu arasındaki motosiklet yolculuğunu ve bu yolculuk sırasında yaşananları anlatır. Yolculuk boyunca, baba olarak bilinen anlatıcı, kendi iç yolculuğunu ve çatışmalarını keşfeder. Anlatıcı, “Phaedrus” olarak adlandırdığı eski bir kişiliğini hatırlar ve bu kişiliğinin yaşadığı zihinsel çatışmaları yeniden deneyimler.
Zen ve Motosiklet Bakım Sanatı – Değerlerin Sorgulanması Özeti
Kitap, anlatıcının geçmişindeki bir motosiklet yolculuğunu hatırladığı anılarla birlikte ilerler. Bu anılar, eski öğretmeniyle olan ilişkisini ve Phaedrus’un hayat felsefesini keşfetme sürecini içerir. Phaedrus, Batı felsefesi ve Doğu felsefesi arasındaki dengeyi arar ve bu arayışı sırasında “kalite” kavramını inceler.
Anlatıcı, yolculuğu sırasında motosikletinin bakımını yaparken ve mekanik sorunlarla karşılaştığında zihinsel keşifler yaşar. Motosiklet bakımı, anlatıcının zihinsel sürecine katkıda bulunan bir tür meditasyon haline gelir. Bu süreçte, anlatıcı, insan deneyimini ve anlamını, “kalite” kavramını ve bunun insan yaşamında nasıl bir rol oynadığını derinlemesine araştırır.
Kitap, anlatıcının yaşadığı iç çatışmaları ve Phaedrus’un izlediği felsefi yolu keşfetmesiyle sona erer. Anlatıcı, kendi iç huzurunu bulur ve yaşamın anlamını kalite kavramı üzerinden yeniden değerlendirir. Kitap, motosiklet bakımının sadece bir fiziksel eylem olmadığını, aynı zamanda zihinsel ve ruhsal bir deneyim olduğunu vurgular.
Bu kitabın bir motosiklet yolculuğunun ötesinde, insanın içsel keşiflerini ve yaşamın anlamını sorgulayan derinlemesine bir deneme olarak öne çıktığını söyleyebiliriz.
Zen ve Motosiklet Bakım Sanatı – Değerlerin Sorgulanması – Kitap Açıklaması
Zen ve Motosiklet Bakım Sanatı roman, otobiyografi ve felsefi denemetürlerinin sınırlarını genişleten; bütün bir akılcılık geleneğini sorgulayan benzersiz bir “kült kitap”. Romanda bir adamın, oğlu ve iki arkadaşıyla birlikte yaptığı uzun bir motosiklet yolculuğu anlatılıyor. Yolcular, metalik-plastik yalnızlıkların hüküm sürdüğü, özdeki çirkinliklerin yapay bir “stil” cilasıyla kapatılmaya çalışıldığı, “stilize” nesneler, “stilize” insanlar ve ilişkilerle dolu bir hayatın yaşandığı Amerikan kentlerinden, sapa dağ yollarından, uçsuz bucaksız düzlüklerden geçiyor, bir dağa tırmanıyor ve en sonunda okyanusa varıyorlar.
Adam yolculuk boyunca bir de “iç yolculuk” yaşıyor, başka doruklarda geziniyor. Kendi “deli” geçmişine, aklın ötesine yol alıyor. “Akılcılık” dediği hayaletin peşinde, antik Yunanlardan modern bilim felsefesine kadar bütün Batı düşüncesini katediyor. Etrafındaki bütün çirkinliğin, sahteliğin sebebi olduğu söylenen teknolojiyi suçlamıyor. Sorun, teknoloji üreten insanlarla ürettikleri nesneler arasındaki ilişkidedir çünkü. Bunun temelinde de gerçekliği, özne ve nesne diye uzlaşmaz karşı kutuplar koyutlayarak kavramaya çalışan Akıl anlayışındaki “genetik bir bozukluk” yatar. Bu anlayış, Nitelik sorunuyla hesaplaşamaz. Bir sanatçının yapıtını oluşturduğu, bir tamircinin bir motosikleti özenle tamir ettiği saf Nitelik anlarında özne ve nesne özdeştir. Bir yanda insan, bir yanda dünya/nesne yoktur. Değer yoksa olgu da olamaz. “İyi”, gerçekliğin bir biçimi değildir, kendisidir. Pirsig’e göre dünyayı politik programlar oluşturarak düzeltemezsiniz; bunlar ancak temeldeki değerler sisteminin doğru olması durumunda işe yarar. “Dünyayı düzeltmenin yeri önce kendi yüreğimiz, kafamız, ellerimiz ve onlardan çıkan iştir.” Bu yüzden de insanoğlunun yazgısını düzeltmekten değil, motosikletin nasıl onarılacağından söz eden bir kitaptır bu. “Çünkü gerçek motosiklet, kendimiz denen motosiklettir.”
(Tanıtım Bülteninden)
