Bir Şeftali Bin Şeftali

Bir Şeftali Bin Şeftali – Samed Behrengi

Karakterler

Şeftali, Ali, Polat, Bahçıvan, Bahçıvanın Karısı

Konusu

Kitap bir şeftali ağacının ağzından dostluğu, dostluğu, aşkı ve yoksulluğu anlatıyor. Kitabın kahramanları olarak iki fakir çocuk var. İsimleri Ali ve Polat ‘dır. Yaşadıkları köyde bir bağ var. Burada iki şeftali ağacı var ama biri çok meyve verirken diğeri hiç meyve vermiyor. Meyvesiz ağaç kendi hikâyesini anlatır.

Bir gün iki çocuk yedikleri güzel bir şeftalinin tohumunu ekerler. Zaman geçer ve o çekirdekten bir şeftali fidesi çıkar. Çocuklar gidip ona bakarlar. Vereceği meyveleri hayal ederler. Ne yazık ki çocuklardan biri yılan tarafından zehirlenir ve ölür. Çocuklar için meyve veren şeftali bu haberi duyunca üzülür. Kendisine iyi bakmayan bahçıvanın bağında artık çiçek vermek istemiyor. Tüm meyvelerini birer birer döker.

Bir Şeftali Bin Şeftali Özeti

Fakir ve susuz bir köyün yanında güzel bir bağ bulunur. Burası nemli ve verimli bir topraktır. Köyün muhtarı diğer arazileri satmış ve burayı kendisine ayırmıştır. Bağda ayrıca iki de şeftali ağacı bulunur. İlk bakışta aynı gibi görünen bu ağaçlardan biri daha küçüktür. Diğeri ise sulu ve güzel meyveler veren aşılı bir ağaçtır. Öyle ki nazar değmesin diye üzerine bir ayet asılıdır. Diğer şeftali ise her yıl bin çiçek vermesine rağmen meyve vermeden çiçeklerini döker. Bahçıvan ne kadar uğraşırsa uğraşsın durumu değiştiremez. Bahçıvan bir keresinde onu bir testereyle kesmeye niyetlenir ve onu korkutmaya çalışır, ancak bu girişim de bir sonuç vermez. Şeftalinin neden meyve vermediğini kendi kendine anlatır. Bir keresinde şeftaliyken, gün doğmadan bir bahçıvan tarafından toplanıp diğer kardeşleriyle birlikte bir sepete konmuş. Üstelik sulu, iri bir şeftalidir. Bahçıvan onu ev sahibinin evine götürür ve ev sahibinin kızı tarafından bir ısırık alındıktan sonra yere atılır. Ancak şeftali yeni bir hayatın hayalini kurar. Nitekim bahçıvanın evine giderken ayağı tökezlediğinde bu şeftaliyi yere düşürür ama düşürdüğünü fark etmeden yoluna devam eder. Yere düşen şeftali parçalanır. Bir karınca gelir ve suyundan içer. O da susar. Bir keresinde küçük bir kızken annesi ona güneşin önemini anlatmıştı. Annesinin yanında olduğu, ondan su içtiği ve serinlediği günleri hatırlar. Tam bu sırada karınlarını meyveyle doldurmak için gelen Ali ve Polat adlı iki köy çocuğu şeftali ağacında hiç meyve kalmadığını görünce sinirlenip bahçıvana söylerler. Bu sırada koca şeftalinin yere düştüğünü görünce çok mutlu olurlar. Şeftali de onu yemelerini ister. Şeftaliyi yanlarına alan iki çocuk, serinlemek ve yemek için havuz kenarına giderler. Şeftalileri de büyük bir iştahla yerler. Öyle ki yedikleri en güzel meyve olduğunu düşünürler. Onlar da şeftalinin çekirdeği hakkında bir plan yaparlar ve onu ekmeye karar verirler. Ancak köylerinde böyle bir ağacın yetişmesi için uygun ortam olmadığı için onu bağdaki bahçeye dikmeye karar verirler. Bahçıvanın yokluğundan yararlanıp onu toprağa gömerler.

Gömüldükten sonra bahara kadar tatlı bir uykuya dalan şeftali, rüyasında Ali ve Polat gibi birçok çocuğa meyve verdiğini görür. İlkbaharda uyanır ve gelişir. Şimdi küçücük bir filiz çıkınca çocuklar onu ziyarete gelmeye başlar ve ağaçlarını görünce çok mutlu olurlar. Meyve vereceği günün hayalini kurarak onu sık sık ziyaret ederler. İlk başta üç çiçek açsa da, bunlardan sadece biri büyüyebilir. Bu günlerde Ali ve Polat onu tekrar ziyaret ederler ve filizlerini desteklemek için bir çubuk takarlar. Bir yandan da bahçıvanın fidanlarını bulacağından endişe ederler. Ama onu kolay kolay kaybetmeye de niyetleri yoktur. Artık anne olan şeftali de onu ekenin meyvesini yemesini ister. Bir gün Polat, tek başına ve üzgün bir şekilde şeftalinin yanına gelir. İkisini sürekli bir arada görmeye alışmış olan Polat, bu yeni durumun sebebini öğrenmek ister. Sahibi yılan sokması sonucu ölür. Geçen yıl olduğu gibi şeftali ağaçları için gübre aramaya çıkan Ali, yere düştüğünde yılan tarafından ısırılır ve tüm çabalara rağmen kurtulamaz. Polat da üzüntüden artık köyde kalamayacağını söyleyerek şeftalinin yanında ağlar. Şeftali ağacı ağaca veda ederken meyvesini Polat’ın önüne düşürür. Polat onu alır ve tozunu siler ve şeftali ağacını okşayarak uzaklaşır. Ertesi yıl şeftali ağacı iyi büyür ve çok çiçek açar. Bu sırada bahçıvan tarafından fark edilir ve bahçıvan bu duruma çok sevinir. Paragöz bir ev sahibine hizmet eden bir bahçıvanın eline düştüğü için çok üzülür. Polat ve Ali için yetiştirdiği meyveleri başkalarının yiyeceği düşüncesi onu tedirgin eder ve aklına bir fikir gelir. Bütün şeftalilerini dökmeye başlar. Bahçıvan durumu anladığında ise artık çok geçtir.

Bir Şeftali Bin Şeftali – Kitap Açıklaması

Meyvelerini yoksul çocuklarla paylaşmak isteyen bir şeftali ağacının öyküsü

Ali ve Polat iki yoksul köylü çocuk. En büyük zevkleri meyvelerini köylülerle paylaşmayan ağanın bahçesine dalıp birkaç şeftali aşırmak. Ağaçlar her yıl öyle iri öyle sulu şeftaliler verir ki insan yemeye bile kıyamaz… Ama ağa da uyanık; eli silahlı bir bahçıvan dikmiş başına ağaçların, bir tane bile koklatmıyor kimseye.

Sonra mı? Sonrasında olanları bir şeftali anlatıyor bize: Etlerinden sıyrılıp nasıl çekirdek olduğunu, kışın toprakta dinlenip baharda filizlendiğini ve büyüyüp bir ağaç olduğunda Ali ile Polat’ı ne çok özlediğini…

Arada bir kendi kendime sorardım: “Bir gün gelir de birileri güneşi bize küstürürse başımıza ne gelir?”

Sosyal Medyada Paylaş