Maksim Gorki Sözleri
Her yeni zaman kendi kanununu getirir.
Her şey kolayken insan çabucak aptallaşır.
Çoğu çağdaş yazar yazdıklarından çok içerler.
Geçmişin arabalarıyla hiçbir yere gidemezsiniz.
Geçmişin vagonlarında hiçbir yere gidemezsiniz.
Bazen yalan, insanın özünü gerçeklerden daha çok açığa vurur!
Bütün insanların ruhları gridir. O yüzden hepsi biraz allık peşinde.
Yaşlılık durmadan arkamızdan çekiştiren ve bizi sevmeyen birini andırır
Çalışmak bir keyifken, hayat zevktir; çalışmak görevken hayat köleliktir.
İyi bir insan hem aptal hem iyi olabilir. Ama kötü bir insanın beyni olmak zorundadır.
Mutluluk ellerinizdeyken hep küçüktür, ama bir bırakın, ne kadar büyük ve değerli olduğunu anında anlarsınız.
Bir sürü dostunun içinde elbet düşmanların olacak ama unutma ki, onca düşmanın içinde belki seni dostun vuracak.
Özgürlük… Herkes sever özgürlüğü, herkes ister. Ama bana özgürlük versen, dünyadaki en büyük kötülüğü yapmayacağım ne malum? İşte mesele burada. Bir çocuğa bile sınırsız bir özgürlük tanınamaz.
Uzayıp giden hayat yolunda, yolumuzun kesiştiği insanlar bizim için önemlidir. Yollarımızın kesiştiği insanlardan bir bölümü arkadaş olarak hem hayatımızda hem de yüreğimizde yer eder. Yıllar sonra kimisi tebessümle hatırlanır, kimisi de acı bir yüz ifadesi ile…
Maksim Gorki Alıntıları
Ana
Yaşamın kaynağı sevgidir, kin değil.
İnsan ne şekilde yaşarsa, o şekilde düşünür.
O gün de geçip gitmişti işte, hiçbir iz bırakmadan. İnsan bir adım daha atmıştı mezarına doğru.
Akıl güç vermez insana. Gücü veren kafa değil, yürektir, işte o kadar.
Çocukken herkesten korkardım, büyüdüm herkesten nefret etmeye başladım.
Başımıza ne geliyorsa, korktuğumuz için geliyor. Bizi yönetenler korkumuzdan yararlanıyorlar, bu daha da çok korkutuyor bizi.
Çocukken herkesten korkardım, büyüdüm herkesten nefret etmeye başladım.
Eskiden bir adamı hırsızlık yaptığı için hapse atarlardı. Şimdi doğruyu söylediği için hapsediyorlar.
Ekmeğimi Kazanırken
Kitap oku, ancak şunu unutma: kitap, kitaptır. Sen, kitapla değil, aklınla hareket et!
Acım bana aitti, ama neşem çalıntıydı.
İnsanın dilediği gibi yaşayabilmesinin önünde iki engel vardı: Tanrı ve insanlar.
Alabildiğine aşağılık, iğrenç bir yaşam sürüyoruz. Olay, budur!
Yaşanmış Hikâyeler
Ne insanlar be!… Kitap okuyor, hatta onları yanında taşıyor, ama bir insanı anlayamıyor!
Çocukluğum
Tanrım! Senin de bildiğin gibi, kötülüğümden değil, aptallığımdan hep günahlarım.
Benimle ilgili olsun olmasın her tür acı, aşağılama karşısında duyarsız kalamıyordum, sanki yüreğimin derisi soyuluyordu.
Çok az ağlardım, o da yalnızca kalbimi kırdıklarında; yoksa acı beni ağlatmazdı.
Biliyor musunuz, çok yalnızım; dünyada hiç kimsem yok! İnsan susar, susar, ama bir gün gelir, ruhunda biriken şeyleri ansızın boşaltmaya başlar… O zaman da, ağaçla da konuşmaya razı olur.
Benim Üniversitelerim
Şu dünyada minnacık bir noktayım, bir hiç!
Hayvanlar! Münasebetsizliklerinizi yapacağınız başka yer kalmadı mı ?
Sırtını sırtıma ver. Arkadan vurmasınlar.
İnsanlar unutma ve avunmanın peşinde, bilginin değil.
O dönemlerde bana gerekli olmayan şeyleri unutmayı daha öğrenememiştim.
Nasıl ateş ateşle söndürülemezse kötülük de bir başka kötülükle yok edilemez.
Hayat şartları benim için zorlaştıkça kendimi daha güçlü, hatta daha akıllı hissediyordum. İnsanın, kendisini çevreleyen ortama gösterdiği direnç sayesinde olgunlaştığını çok önceden anlamıştım.
Maksim Gorki’nin Hayatı ve Eserlerine Bakmanızı Öneririz.
Sayfamızda Maksim Gorki’nin Hayatı ve Eserleri yer alır.
