İrfan Orga Sözleri
Kitaplar vardır yıllarca yüreğinizin bir köşesinde sizinle birlikte sürüklenip durur yaşamın içinde.
Düşünmeden para harcama devri artık geçti. Sizler bu duvarların dışındaki gerçeklerin farkında değilsiniz… Uçurumun kenarında olduğumuzu kimse görmüyor.
Ne dünyadaki huzursuzluklar, ne aile dertleri, bir çocuğun taze ekmekten aldığı zevki yok edemiyor.
Kendisinden bana kalmış tek fotoğraf yok; yüzü de bütün çizgileri ile gözlerimin önünde canlanmamak için direniyor.
Hayattaki beklentilerin çok ender olarak gerçeğe uyduğunu o zamanlar henüz bilmiyordum.
Acıya dayanmanın insanı daha büyük acıdan kurtardığını anlamıştık. Kolay akan gözyaşları bulunduğumuz topluma göre değildi.
Düşkünlüğünü kimseye belli etme; üstünde en iyi giysilerin, yüzünde gurur oldukça başarılı olursun; yoksa elinden kimse tutmaz.
İnsanlara hiçbir zaman düşkün olduğunu belli etmeyeceksin. Üstünde en iyi kıyafetlerin, yüzünde gurur oldukça elde edemeyeceğin bir şey yok.
Özlem duyduğumuz anlarda ona koşup, omzunda ağlamak duygusunu hissedemiyorduk. Babamın tanrılaştığı bir ortamda biz sadece yan ürünlerdik onun için; rastlantı eseriydik.
Hiçbirimiz artık bir daha yaşanmamak üzere geride bıraktığımız güzel günlere el salladığımızın bilincinde değildik.
Başkalarının hayatı her zaman için ilginçtir. Bu ister köy ortamında dolaşan bir dedikodu olsun, isterse Avrupa düzeyinde pek fark etmez.
Tek başına kaldığı bu dünya ile arasına bir koruma perdesi çekebilseydim keşke.
Kitaplar vardır yıllarca yüreğinizin bir köşesinde sizinle birlikte sürüklenip durur yaşamın içinde.
Orada öylece, birbirlerine gülümseyerek durdular. Birbirlerine değmiyorlardı, ama ayrılmaz şekilde bir bütün olmuşlardı.
İşte, gene korkunun içimize sindiği, yüreklerimizi bir buz tabakasının kapladığı, güvensizlik duygusuyla ayaklarımızın yerden kesildiği günlere geri dönmüştük.
Düşünmeden para harcama devri artık geçti. Sizler bu duvarların dışındaki gerçeklerin farkında değilsiniz… Uçurumun kenarında olduğumuzu kimse görmüyor.
Bazı şeyler insanlarda öyle derin izler bırakıyor ki, bunların anıları zihinde canlılığını kaybetmiyor yaşam boyu.
Ölüm. Her tarafa bu sözcük yankılanıyor. Dünyamız ağlayan kadın sesleriyle doluverdi. Sokaktaki bütün evlere oğulların, babaların, kocaların ölüm haberi geliyor.
Sevilenler kalplerde yaşıyor. Çocukluk sevgileri ise sevgilerin en kuvvetli olanı.
Hayattaki beklentilerin çok ender olarak gerçeğe uyduğunu o zamanlar henüz bilmiyordum.
Hiçbirimiz artık bir daha yaşanmamak üzere geride bıraktığımız güzel günlere el salladığımızın bilincinde değildik.
İrfan Orga Alıntıları
Bir Türk Ailesinin Öyküsü
Bazen en korkak görünenimiz en yürekli olanımızdır.
Birden sıcak bir gözyaşı damlası boynunu yaktı. Kimin gözünden akmıştı bu, benim mi onun mu? Belki de her ikimizin.
Ama gidenler gider, hayat kalanlarla devam eder.
Paradan söz edilmesinde neden söz edilirse edilsin.
İnsan zamanla yanıtı olmayan sorulardan kaçınmayı öğreniyor.
Neyse ki akılla görünüyor; bakalım bir şeyler yapacağız herhalde.
Sözcüklere dökülemeyen duygular yüzümde gittikçe artan kızarma ile kendini belli ediyordu.
Duygularımı anlatmaktan, hatta kendimi anlayabilmekten çok uzaktım.
Sahipsiz evde kalan tek şey mutlu kahkahalarımızın yankısı.
Şimdiye kadar bulunduğum yerlere kıyasla en rahat yaşam İzmir’deydi.
Yiyecek gitgide azalıyor. Paranız olsa dahi faydası yok. Karaborsacılar zenginleşirken, insanlar yollarda açlıktan düşüp ölüyorlar.
Bugünün çocukları bize tanınmış olan koşulların çok üstünde yaşıyorlar.
Pürüzsüz ten çizgilerle dolduğunda, parlayan gözlerin ışığı donuklaştığında kişi ne hisseder acaba? Solan bedenlerin daha fazla solmasını görmektense, bir ağızda yok olmak mı ister?
Yenilgi zayıf bir anında onu hançerlemek üzere arkasında bir gölge gibi dolaşmaya başlamıştı.
Çocukken general olmak isterdim. Şimdi büyüdüm, hiçbir şey olmak istemiyorum. Bir terslik var bu işte!
Masaya oturduk ve söylene söylene bir gün önceden kalma ekmeği yedik. Bilmiyorduk ki, yakında bir haftalık ekmeği bulursak şükredeceğiz.
İnsanların üstünde basında bir şey yoksa yüreği dayanamazdı zaten bildim bileli.
Kişilerin yüzünde şaşkınlık ve kadere boyun eğiş okunuyordu, başkaldırı değil. Başkaldırıyı insanlar daha ilerdeki dönemlere saklamaktaydılar.
Acıya dayanmanın insanı daha büyük acıdan kurtardığını anlamıştık. Kolay akan gözyaşları bulunduğumuz topluma göre değildi.
Bazı şeyler insanlarda öyle derin izler bırakıyor ki, bunların anıları zihinde canlılığını kaybetmiyor yaşam boyu…
Yenilgiyi kabul etmiyordu, ama yenilgi zayıf bir anında onu hançerlemek üzere arkasında bir gölge gibi dolaşmaya başlamıştı.
İrfan Orga’nın Hayatı ve Eserlerine Bakmanızı Öneririz.
Sayfamızda İrfan Orga’nın hayatı ve eserleri yer alır.
